Συγκεντρώθηκαν σήμερα στη σχολή Ουρσουλινών στο Κάστρο όλοι όσοι από το
πολιτικό προσωπικό προκαλούν, σ' όλες τις βαθμίδες της τοπικής αυτοδιοίκησης, τα
προβλήματα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά στις τοπικές, νησιωτικές
κοινωνίες.
Στη συνέχεια οι κομματικοί μηχανισμοί-απαλλοτριωτές του πολιτικού συστήματος και της δημόσιας σφαίρας, εξουσιοδοτούν τους εαυτούς τους, αυτοανακηρύσσονται αρμόδιοι για την επίλυση των προβλημάτων που δημιούργησαν. Μια πρακτική προσφιλής στα κόμματα του δικομματισμού, κυρίως του ΠΑ.ΣΟ.Κ., την οποία εφήρμοσε με επιτυχία κατά το παρελθόν και ευελπιστεί ότι θα συνεχίσει με ανάλογη επιτυχία. Ο πολιτικός αυτός παραλογισμός φθάνει στα όρια καθώς η κρίση θέτει εν αμφιβόλω την πολιτική αυτή: δεν είναι δυνατό αυτός που ευθύνεται για το πρόβλημα να καλείται να το λύσει. Μια λειτουργία που αλλοιώνει τη λειτουργία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Μια πολιτική στην οποία περισσεύει ο αυταρχισμός. Μια πολιτική πρακτική που προκαλεί σύγχυση, αφυδάτωση, ασφυξία στην κοινωνία: αδρανοποιεί τους πολίτες, εθίζοντάς τους στην απραξία, αφού όλα, και συμπολίτευση και αντιπολίτευση, απορρέουν από τον ίδιο μηχανισμό. Αυτή η πολιτική εμποδίζει την ανάδυση νέων κοινωνικών-πολιτικών υποκειμένων, καθώς η συμπολίτευση εισέρχεται στο ρόλο της αντιπολίτευσης και τούμπαλιν.
Στην ημερίδα αυτή αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο, του πολιτικού δεσποτισμού, αποκλείοντας την ενεργή παρουσία και συμμετοχή εκπροσώπων εκλεγμένων από πολιτικούς χώρους εκτός του δικομματισμού. Αναρωτιόμαστε τί περιμένουν για ν' αντιδράσουν οι εκπρόσωποι των τελευταίων; Δεν περιμένουμε νέες καταγγελίες αλλά τη διοργάνωση παράλληλης συνέλευσης για την επίλυση των τοπικών προβλημάτων με τη συμμετοχή των νησιωτών-πολιτών, ικανή να σεβαστεί τη νησιωτικότητα, τις ανάγκες της και τις αναγκαιότητές της.
Χαμένοι τέτοιοι θάνατοι δὲν πᾶνε.Στη συνέχεια οι κομματικοί μηχανισμοί-απαλλοτριωτές του πολιτικού συστήματος και της δημόσιας σφαίρας, εξουσιοδοτούν τους εαυτούς τους, αυτοανακηρύσσονται αρμόδιοι για την επίλυση των προβλημάτων που δημιούργησαν. Μια πρακτική προσφιλής στα κόμματα του δικομματισμού, κυρίως του ΠΑ.ΣΟ.Κ., την οποία εφήρμοσε με επιτυχία κατά το παρελθόν και ευελπιστεί ότι θα συνεχίσει με ανάλογη επιτυχία. Ο πολιτικός αυτός παραλογισμός φθάνει στα όρια καθώς η κρίση θέτει εν αμφιβόλω την πολιτική αυτή: δεν είναι δυνατό αυτός που ευθύνεται για το πρόβλημα να καλείται να το λύσει. Μια λειτουργία που αλλοιώνει τη λειτουργία της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Μια πολιτική στην οποία περισσεύει ο αυταρχισμός. Μια πολιτική πρακτική που προκαλεί σύγχυση, αφυδάτωση, ασφυξία στην κοινωνία: αδρανοποιεί τους πολίτες, εθίζοντάς τους στην απραξία, αφού όλα, και συμπολίτευση και αντιπολίτευση, απορρέουν από τον ίδιο μηχανισμό. Αυτή η πολιτική εμποδίζει την ανάδυση νέων κοινωνικών-πολιτικών υποκειμένων, καθώς η συμπολίτευση εισέρχεται στο ρόλο της αντιπολίτευσης και τούμπαλιν.
Στην ημερίδα αυτή αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο, του πολιτικού δεσποτισμού, αποκλείοντας την ενεργή παρουσία και συμμετοχή εκπροσώπων εκλεγμένων από πολιτικούς χώρους εκτός του δικομματισμού. Αναρωτιόμαστε τί περιμένουν για ν' αντιδράσουν οι εκπρόσωποι των τελευταίων; Δεν περιμένουμε νέες καταγγελίες αλλά τη διοργάνωση παράλληλης συνέλευσης για την επίλυση των τοπικών προβλημάτων με τη συμμετοχή των νησιωτών-πολιτών, ικανή να σεβαστεί τη νησιωτικότητα, τις ανάγκες της και τις αναγκαιότητές της.
Γιατί μονάχα ἐκεῖνοι π᾿ ἀγαπᾶνε
τὴ ζωὴ στὴ μυστική της πρώτη ἀξία,
μποροῦν καὶ νὰ θερίσουνε μονάχοι
τῆς ὕπαρξής τους τὸ μεγάλο ἀστάχυ,
ποὺ γέρνει πιά, μὲ θείαν ἀταραξία!
(A.Σικελιανός)
